Toprağa düştü ilk kurşunla can,
Bir çığlık savruldu göğe o an.
Yürek mi dayanır, baharında gençliğin,
Kurşunlara hedef olmuş bir bedenin?
Bir mezar kazıldı: adı kan davası.
Gençliğin çağında kara toprak aldı,
Bir çocuk sustu, gözü kana bulandı.
Ne suç işledi de yuva dağıldı?
Bir töre uğruna: adı kan davası.
Kalemi bıraktı, silaha sarıldı,
Daha çocukken yüreği kırıldı.
“Barış” demeye dili darıldı,
Başa bela bu kan davası.
Dededen toruna miras gibi geçer,
Ne sevda tanır, ne çocuk, ne kader.
Bir mezar taşında yarım kalır düşler,
Ve herkes toprağa karışır birer birer…
Adı kan davası.
Yorumlar
Kalan Karakter: