Bir sana bu kadar inanmışken,
Bir sana yaslanmışken,
Dağlarına bu kadar güvenmişken
Sen... karlar yağdırdın, sen.
Oysa bir sen vardın,
Herkes giderken kalan.
Bir sen vardın,
Susarken bile anlayan.
Şimdi sensin... en büyük yalan.
Nice fırtınada yelken oldun bana,
Nice derdime tek limandın oysa.
Şahidiydin sırtımdaki yaraların,
En büyük yarayı sen açtın, sen.
Bir yerin yok artık hayallerimde,
Adını anmayacağım, yeminle.
Sana sığınmışken, bu kadar inanmışken,
Sırtını dönüp giden sen oldun, sen...
Anılar ağır gelir gecelere,
İsmin çınlar boş duvarlara her gece.
Kırık kalbimin sessizliğinde tek bir hece:
Sen vefasız çıktın... sen.
Yorumlar
Kalan Karakter: