Sende gittin, boynu bükük kaldı her şey
Güller dalında kurudu
Yıldızlar geceye küstü
Sende gittin...
Rüzgar bile sustu ardında
Anılar sustu sen gidince
Sesin kaldı kulaklarımda
Bir veda gibi, eksik ve derin
Bir zamanlar seninle dolan sokaklar
Şimdi sessiz, şimdi yapayalnız
Kaldırım taşları seni hatırlatıyor hala
Acımasızca çekip gittiğin adımlarını,
Sende gittin...
Bütün mevsimler eksildi ömrümden,
Kuşlar göç etti umutlarımdan içimden,
Sende gittin ya artık kendime bile yabancıyım ben..
Kalbimde bir boşluk, tarif edemem
Ne sözcük yeter ne kalem
Sadece biliyorum…
Sende gittin,
Ve ben kaldım
Bir veda’nın içinde,
Hiç bitmeyen...
Yorumlar 3
Kalan Karakter: